Sevgili Günlük;
29.7.12 @ 10:05 | 0 notes

Şaka be ben öyle biri değilim da. Ama öncelikle burası bi günlük. Bi de adım Berivan. Ankaranın bağları büklüm büklüm yollarında oturuyorum. Tam bi İzmir aşığı olduğum doğrudur. İzmir çok güzel yess ancak kalbim İzmir'de kaldı.
Öncelikle bugün bi halt olmadı. Kamptan döndüm ve bol bol ağladım. 1 hafta daha olsa nolurdu ha?! Resmen    kal deseler kalacaktım. O rezil çadır hayatına, yemeklerin adam gibi olmamasına, duşlardaki sıkışıklığa rağmen kalacaktım abi. Öncelikle bu genclik muhalefetiyle gittiğim ilk kamptı ve 450 kişiydik. Oha amk naptınız o kadar insan diyorsanız dinleyin: EĞLENDİK. Resmen bi kampın bu kadar güzel olacağı akla gelir miydi, gelmezdi tabii. Yaşayan bilir gardaş.
Tamam dediğim gibi şimdilik bir şey olmadı. İzmirli karşim açmadı daha facesini. Karşim diyorum da yanlış anlaşılmasın, şu başta izmirde kalan çocuk bu. Bi yarım saate çıkacak ben dışarı. LÜTFEN AÇSIN ARTIK Bİ MESAJ ATSIN DİNİMİZE AMİN ALLAHIM DİNİMİZE TÜTÜ AMİN . Ulan Sezer ne komik adamsın ya 'nolur allahım nolur peygamberimiz nolur kazanalım' ne be hahahaha.
Bu yazı da kayıtsız kalmamak için attığım bi adet yazıydı.
Öptüms.